Miasto Dźwięków

16.07.2018: dwa nagrania wykonane dyktafonem wbudowanym w smartfona (stąd ich specyfika czyli uproszczone odwzorowanie częstotliwości) na remontowanej, tzn. rozkopanej ulicy Św. Marcin (czas pomiędzy 14.40 a 15.30). Pierwsze nagranie to hałas ulewy, dwa grzmoty oraz głosy kilkunastu osób czekających na koniec deszczu pod zadaszeniem budynku, w którym znajduje się m.in. sklep Biedronka, lumpeks oraz hostel (jeden z budynków zwanych Alfami). Drugie wykonałam nieco dalej na skrzyżowaniu ulicy Św. Marcin oraz Kantaka, gdzie w tym czasie skryli się robotnicy drogowi remontujący te ulice (słychać okrzyki, odgarnianie wody, która zebrała się w dziurze, przelatujący samolot).

26.08.2016: godziny około południowe, ulica Wrocławska w Poznaniu. Nagranie z poziomu pierwszego piętra, wykonane przez otwarte okno. Jest to świetny przykład "pracy" dźwięku w mieście, kiedy to na jego atmosfery zawsze składają się wielowarstwowe (nakładające się na siebie, odklejające się od siebie, zagłuszające się) dźwięki. Tym razem jest to szum-gwar produkowany przez przechodzących Wrocławską ludzi (ulica jest deptakiem), przejeżdżających deskorolkarzy, rowerzystów, zatrzymujących się tramwajów na pobliskim przystanku, w który wcina się melodia skrzypiec.

10.09.2014: trzy nagrania Augéowskich nie-miejsc ( non-lieux , non-places ). Nie-miejsca stanowią opozycyjny biegun tak zwanych miejsc antropologicznych, historycznie zdefiniowanych, określonych w danym miejscu i czasie. Wedle Marca Augé definiują współczesność, podczas gdy dawne miejsca antropologiczne, choć nie ulegają wymazaniu, są wykluczane z nowych "krajobrazów" i stają się ledwie "miejscami pamięci". Nie-miejsca to przede wszystkim relacje osób przebywających w takich "dziwnych, anonimowych" przestrzeniach. Wszędzie są takie same i są pozbawione swoistego, lokalnego kolorytu. W nie-miejscach zniwelowaniu ulega różnica pomiędzy tym co bliskie i dalekie a także pomiędzy tym co indywidualne i zbiorowe. Osoby przebywające w nie-miejscu znajdują się wszędzie i nigdzie zarazem. Przykładem takich nie-miejsc są supermarkety, lotniska, wielkie hotele, autostrady, miejsca przed ekranami telewizorów, terminale komputerowe a także cała komputerowa ...

27.06.2014: około 23.00. Od:zysk przy ulicy Paderewskiego w Poznaniu. Nagrania z trzeciej edycji QueerFest : " QueerFest to zaplanowana eksplozja entuzjastycznego zróżnicowania. Chcemy z hukiem i rozmachem odzyskać przestrzeń, czas, nasze umysły, dusze i ciała dla trzydniowego zatracenia się pomiędzy wirującymi w powietrzu pierwiastkami kłir. Granice pomiędzy tożsamości ami, definicjami, płciami, genderami i normami bęziemy eksplorować i zacierać podczas warsztatów, dyskusji, pokazów filmowych, performansów, koncertów i imprez. Wszystko przy zachowaniu bezpieczniejszej przestrzeni. Tegoroczny QueerFest to także impreza urodzinowa Emmy Goldman, która kończy 145 lat, a swoim życiorysem ugruntowuje anarchistyczne, poliamoryczne małżeństwo radykalnej polityki z polityką seksualności. Kto powie Emmie (na jej imprezie urodzinowej), że queer i feminizm nie są polityczne?" Pierwsze nagranie to fragment performensu Grzegorza Krzysko: Plac zabaw, czyli ciotowska pieśń ...

27.06.2014: około 19.30, Plac Wolności w Poznaniu. Zbiorowe czytanie scenariusza ocezurowanego spektaklu Rodriga Garcii . Nagranie rozpoczyna się narracjami przeciwników spektaklu, którzy w czasie odczytu scenariusza manifestowali obok (modlili się, przemawiali). Nagranie trwa kilkanaście minut, ale warto je przesłuchać od początku do końca - pomiędzy kakofonią dźwięków ewidentnie kojarzących się z kościelnymi modłami (i mam na myśli także czytanie Golgoty Picnic), można usłyszeć wypowiedzi, w większości przypadków, manifestujących katolików. Wyraźnie słyszalny dźwięk kibicowskiej trąbki był produkowany przez starszą kobietę, która chodziła wzdłuż kordonu czytających zagłuszając ich głosy. W ten sposób, aby cokolwiek usłyszeć należało stanąć bardzo blisko tych osób.Drugie nagranie to fragment dyskusji, która odbyła się po czytaniu. Autorem fotografii zamieszczonych poniżej jest Jarema Drozdowicz.  Link do scenariusza znajduje TUTAJ . CZYTANIE GOLGOTY PICNIC: ...

22.06.2014: między 16.00 a 17.30, Plac Wolności w Poznaniu. Nagrania z warsztatów dla dzieci zorganizowanych w ramach Malta Festival  pt. Klub Niewidzialnej Ręki:  "Warsztaty inspirowane programem autorstwa Macieja Zimińskiego, emitowanego w Telewizji Polskiej w latach 50. i 60. Jego głównym celem było zaszczepienie w młodych ludziach idei udzielania bezinteresownej i kreatywnej pomocy potrzebującym. Pod okiem animatorów-aktywistów stworzona zostanie w Poznaniu specjalna grupa dziecięcych majstrów, która będzie naprawiać, obserwować, doglądać i dzielić się pomysłami... ale tylko między sobą; niezrzeszeni w klubie poznają ich po działaniach. Klub Niewidzialnej Ręki to przykład oddolnego, spontanicznego działania, które zarazi pozytywną energią ( http://malta-festival.pl/pl/program/klub-niewidzialnej-reki-warsztaty-dla-dzieci ).  Warsztat poprowadził Wojtek Janiak. W ich trakcie dzieciaki zajęły się problemem śmieci w przestrzeni miejskiej poprzez zantropomor...

1.11.2013: około godziny 22.00. Cmentarz na Górczynie przy ulicy Piotra Ściegiennego. Nagrania zza płotu - hałas produkowany przez agregat działający przy jednym ze stoisk sprzedających kwiaty oraz znicze oraz fragmenty rozmów sprzedawców zniczy.

08.05.2013: między 12.30 a 14.00. Ostrów Tumski. Cztery nagrania. Pierwsze z pochodzi z ulicy Posadzego i jest to dźwięk pracującej betoniarki stojącej na podwórku zaraz przy Rezerwacie Archeologicznym Genius Loci. W połowie nagrania jeden z robotników podjeżdża taczką do kupy piasku i zaczyna go ładować łopatą. Pod koniec nagrania słychać jak robotnik odjeżdża. W tle co jakiś czas przebija się dźwięk śpiewających ptaków. Nagrania drugie wykonałam przy wejściu do Muzeum Archidiecezjalnego. Zarejestrowałam dźwięki wytwarzane przez grupę dzieci ze szkoły podstawowej, które czekały na swoją nauczycielkę. W połowie nagrania nauczycielka wychodzi z Muzeum z orzeszkami, które zaczyna rozdawać dzieciom. Nagranie trzecie to ambiens z nad Warty - słychać przejeżdżające samochody na wiadukcie, śpiew ptaków, szum aut dochodzące z mostu, remont domu, kumkanie żab. Ostatnie nagranie to dźwięk mijających się pociągów podmiejskich.

13/14.04.2012: nagrania z hotelu, w którym mieszkam razem z pozostałymi opiekunami studenckiej grupy badawczej, która eksploruje malborskie przestrzenie ideologiczne, społeczne, tożsamościowe i kulturowe. ulica Parkowa, pierwsze piętro, poziom podłogi zaraz przy drzwiach oraz poziom parapetu okna wychodzącego na taras. cztery nagrania. pochodzą z różnych godzin: pierwsze to 13.04 z godziny 23.00, pozostałe zaś 14.04 - czas około południowy. hotel został przejęty przez drużynę kilkunastoletnich zdaje się, iż siatkarek. młode sport-dziewczęta dokonują zawłaszczenia przestrzeni na drodze wzmożonej produkcji fonicznej. nagranie ostatnie, to plumkanie gitarowe dochodzące zza lekko uchylonego okna jednego z sąsiadujących z moim pokojów. <

17 marca 2011: około 17.00. CK Zamek przy ulicy Św. Marcin. Kilka nagrań, które zrealizował jeden z moich studentów Mateusz Nowak (IEiAK UAM, obecnie III rok studiów). Nagrania zostały wykonane w ramach ćwiczeń związanych z zajęciami Fakultatywnymi Antropologia dźwięku: Foniczne reprezentacje kultur, które prowadziłam wspólnie z Filipem Rogalskim w semestrze letnim w roku akademickim 2010/2011. Parter Zamku Cesarskiego, tuż przy wejściu na charakterystyczną klatkę schodową, na której w tym czasie były wymieniane największe okna w zamku (ponad 7m wysokości) na 1 piętrze, co wyraźnie słychać na nagraniu. W pewnym momencie na klatkę weszły 2 dziewczyny, jedna z nich się potknęła przy wejściu, stąd słychać śmiech, który nasilił się z chwilą, gdy mnie zauważyły i zdały sobie sprawę, że widziałem potknięcie. W tle słychać szum z ulicy Św. Marcin (słychać, bo okna były akurat w tym czasie wyjęte). Nagranie wykonane na parterze Zamku, na jednym z korytarzy, na którym znaj...

03.11.2011: około 15.00. Dwa nagrania z Collegium Historicum. Właśnie wracam z CK Zamek do swojego pracowniczego pokoiku. Poprosiłam dzisiaj swoich studentów o to, żeby popracowali dzisiaj w bardziej warsztatowy sposób. W czasie kiedy realizowali ćwiczenie polegające na obserwacji przestrzeni publicznej nagrywałam ambiensy w Zamku. Tu prezentowane dwa nagrania to dodatki. Pierwszy z nich to ambiens parkingu na podwórku pomiędzy Collegium Historicum a Bankiem PKO. Jest to miejsce, w którym można palić. Jest zadaszone, to właściwie rodzaj bramy przez którą wjeżdża się w głąb podwórka. Na nagraniu słychać przede wszystkim rozmowy studentów, piszczenie drzwi, szurania butami, drony samochodowe dochodzące z ulic Św. Marcin oraz Kościuszki. Nagranie drugie to krótka przejażdżka wydziałową windą z parteru na piętro czwarte: słychać uruchamiającą się wentylację, sygnał zatrzymywania się na piętrach, otwieranie się drzwi i wlewające się do winy dźwięki z zewnątrz (m.in. rozmowy studentów czek...

23.08.2011: 20.30. klinika weterynaryjna przy ulicy Księcia Mieszka. ambiens poczekalni (kilkadziesiąt metrów kwadratowych wyłożonych glazurą, podwieszone wysokie sufity, przestrzeń otwarta z jednym słupem na samym środku). czekamy na wizytę w celu ściągnięcia szwów jednej z moich kocic - Odysei. nagranie z jednego końca holu. po obu moich stronach znajdowały się telebimy, w których wyświetlany był serial "Na wspólnej". Co jakiś czas do do holu wchodzili ludzie - albo z zewnątrz albo z poszczególnych gabinetów (jest ich kilka). słyszalne są rozmowy, dialogi z filmu, piśnięcia gumowych zabawek, trzaśnięcia drzwiami, a także co jakiś czas pyknięcia spowodowane ruchami Odysei zamkniętej w transporterze, na którym leżał rekorder. niestety nie słychać zwierząt - i wcale nie jest to nietypowe dla tej kliniki. zwierzęta są zazwyczaj bardzo zestresowane i siedzą cichutko w pudełkach, transporterach, torbach, na kolanach swoich towarzyszy lub siedząc przy ich nogach.

16.07.2011: pomiędzy 16.00 a 18.30. kontenery projektu Wola. Innowacje i Kreacje ulokowane przy ulicy Lutyckiej na terenie Centrum Wyszkolenia Jeździeckiego Hipodrom Wola. warsztaty dźwiękowe dla dzieci prowadzone przez Bartosza Szczęsnego . finalna kompozycja dźwiękowa.

16.07.2011: pomiędzy 16.00 a 18.30. kontenery projektu Wola. Innowacje i Kreacje ulokowane przy ulicy Lutyckiej na terenie Centrum Wyszkolenia Jeździeckiego Hipodrom Wola. warsztaty dźwiękowe dla dzieci prowadzone przez Bartosza Szczęsnego . KAMYKI: nagranie w wewnętrznego podwórka kontenerów, które zostało wysypane kamykami. kamyki okazały się być świetnym narzędziem do produkcji dźwięków. w tym wypadku trzech małych chłopców rzuca nimi o metalowe siedziska znajdujące się na podwórku. kamyki odbijają się z łoskotem o meble. w drugiej części nagrania dźwięk wrzucania kamyków w dziury innych, plastikowych krzeseł. PIACH: nagranie sprzed kontenerów, z plaży, na której w trakcie przerwy bawiły się dzieci uczestniczące w warsztatach. słychać rozmowę pomiędzy braćmi, wsypywanie piasku do plastikowego młynka, lepienie babek i ich niszczenie. SKLEROZA: fragment rozmowy na temat sklerozy oraz negocjacja pomiędzy braćmi dotycząca możliwości zabawy razem.

16.07.2011: pomiędzy 16.00 a 18.30. kontenery projektu Wola. Innowacje i Kreacje ulokowane przy ulicy Lutyckiej na terenie Centrum Wyszkolenia Jeździeckiego Hipodrom Wola. warsztaty dźwiękowe dla dzieci prowadzone przez Bartosza Szczęsnego . osiem krótkich fragmentów wyciągniętych z dokumentacji całości warsztatów. są to fragmenty, w których dzieci wykonują wokalne performesy a dźwięki, które z siebie wydają są na żywo przetwarzane za pomocą różnych efektów. i tak po kolei można usłyszeć: upierdliwe szczekanie, mówienie do echa, miauczenie, wycie i skowyty, lalanie, łudu łudu łudu-anie, ka ka ka ka-nie, haukanie przeplecione miaukotem, chrumkanie, walle'owanie, szumienie, klapanie, klaskanie i tamtatatanie.

16.07.2011: pomiędzy 16.00 a 18.30. kontenery projektu Wola. Innowacje i Kreacje ulokowane przy ulicy Lutyckiej na terenie Centrum Wyszkolenia Jeździeckiego Hipodrom Wola. warsztaty dźwiękowe dla dzieci prowadzone przez Bartosza Szczęsnego . trzy nagrania. pierwsze to kliknięcia wyprodukowane przez małego chłopca aparatem fotograficznym (dźwięk uwalnianej migawki oraz otwierania się lampy błyskowej). kolejne to dziecięca kakofonia: szczekanie, lalalanie, miauczenie, piszczenie, wycie oraz odsłuchanie jej w celu wychwycenia różnic pomiędzy nagraniami wykonanymi dwoma różnymi mikrofonami. ostatnie z nagrań to trrrrrrrrrrryyyy oraz tupnięcia wraz z próbą z rozumienia ich wizualizacji w postaci waveformy.