Miasto Dźwięków

09.05.20167: Quebec, Musée de la civilisation, które miałam okazję (wraz z moimi towarzszami podróży w ramach tzw. turystyki konferencyjnej) zwiedzić dzięki pracującym tam Polkom. Polki, emigrantki z kilkudziesięcioletnim stażem wprowadziły nas do muzeum jako swoich gości. Sytuacja zupełnie przypadkowa. Cztery nagrania wyrwanych z kontekstu ekspozycji, m.in. przeznaczonej dla dzieci na temat piesków i kotków.

06.05.2011: między 19.00 a 20.00. Stara Rzeźnia przy ulicy Garbary, tego dnia miejsce Artenaliów - Festiwalu Kultury Studenckiej . nagrania ambiensów z wnętrza budynków Starej Rzeźni, w której dźwięk pracuje w niesamowity sposób. ogromne puste przestrzenie echoizują i niemal uduchawiają dźwięki: głosy zwiedzających, kroki, utworów muzycznych towarzyszącym spektaklom, projekcjom wideo czy pracom artystycznym (słuchać nawet pisk nowo wyklutych gołębi). najpierw zjawiał się dźwięk potem wizja. okrążał przestrzenie, wciskał się pomiędzy podziurawione mury, wychodził nie do końca wiadomo skąd.

31.10.2010: około 13.30. Stary Rynek obok poznańskiego Odwachu. dźwięk z instalacji multimedialnej będącej częścią wystawy Wielkopolskiego Muzeum Walk Niepodległościowych pt. "16 miesięcy wolności". nagranie jest mocno zanieczyszczone, ale postanowiłam je tutaj umieścić ze względu na ogólny ambiens, który wydał mi się interesujący: początek to fragment projekcji wideo, potem słychać specyficzną ciszę, na samym końcu zaś fragment rozmowy fotografujących się cudzoziemców. 31 października był bardzo dziwnym dniem: miasto niemal wyludnione. wszyscy zapewne wyjechali celebrować Dzień Wszystkich Świętych. po ulicach snuli się przede wszystkim studenci cudzoziemscy. w końcu słychać było inne języki niż polski.

01.10.10: między 18.00 a 18.40 w galerii miejskiej Arsenał na Starym Rynku w Poznaniu. soundtrack z wernisażu wystawy Smakołyki, na której oblizałam jedną z prac, fachowo wygrzebałam z pół tony ciuchów sukienkę, w której wyglądam jak dziwne dziecko, zeżarłam czekoladę z orzechami, wypiłam wytrawne czerwone wino. link do galerii link do artykułu cztery nagrania ogólnego ambiensu wernisażowego, czyli gwar, hałas, tłum, przemowy, kroki, rozmowy, przekrzykiwania.

26.04.2010: przed dwiema godzinami, między 19.00 a 19.50 Słodownia +2 w Starym Browarze przy ulicy Półwiejskiej. Otwarcie wystawy "Living Sculptures" . Nagrań jest aż sześć i są to po kolei: - kilka minut przed oficjalnym otwarciem wystawy (hałas tłumu wypełniającego około 40 metrowe niskie pomieszczenie, przedsionek prowadzący na piętra Słodowni) -oficjalne otwarcie wystawy (przemawiająca Izabella Gustowska, następnie udziela się męski głos, którego nie potrafię nazwać z imienia i nazwiska, bo nie widziałam tego mężczyzny. jestem za niska i w tłumie zazwyczaj niczego nie widzę. głos męski opowiada o rozwiązaniach logistycznych wystawy, na końcu oświadcza, że poczęstunek będzie po, na co pojawia się śmiech tłumu, jego pomruk i wreszcie pojedyncze oklaski) - wchodzenie na drugie piętro Słodowni po wąskich schodach (tłum ludzi powoli wchodzących po schodach, rozmowy, hałas ludzki, kroki) - ogólny ambience przestrzeni Living Sculptures (słychać tylko tłum ludzi, kroki na dr...

22.04.2010: około godziny 19.00. galeria Art Stations Foundation mieszcząca się w Starym Browarze w Poznaniu przy Ulicy Półwiejskiej. Do posłuchania trzy nagrania: z przemowy otwierającej wystawy: R. Buckminister Fullera (Synergetic Arist) oraz Loris Greaud (Shelter). nagranie to rozpoczyna się dźwiękiem tłumu ludzi oczekujących na otwarcie wystawy. Słychać rozmowy, gwar. Kończy się natomiast oklaskami. Kolejne dwa nagrania to dźwięki z galeryjnych przestrzeni, w których ulokowane zostały prace artystów Fullera i Greaud. Prace były niemal bezdźwiękowe wobec czego słyszalni są jedynie oglądający: ich kroki i rozmowy. Na wystawie nie można było robić zdjęć. geotagged/download: 1 - 2 - 3

02.11.09: około godziny 19.00 Słodownia w Starym Browarze. Wystawa pt. Difference Beyond Difference zorganizowana z okazji 90-lecia poznańskiej ASP. Rejestracja warstwy dźwiękowej prac z dwóch poziomów Słodowni. Do posłuchania 3 nagrania, każde trwa około 5 minut (wiem to sporo, ale jest to całość wystawy w dniu wernisażowym, warto odsłuchiwać na słuchawkach). Pierwsze nagranie to poziom 1 Słodowni, dwa pozostałe są poziomu 2. Można powiedzieć, że jest to typowy soundwalk z wernisażu: nagrania są kakofoniczne (słychać na nich filmy wideo, instalacje wideo, instalacje, których częścią były przedmioty wydające dźwięki, słychać tłum ludzi: ich rozmowy, czasem przekrzykiwanie się, kroki po drewnianej, skrzypiącej podłodze Słodowni). Pod uwagę trzeba wziąć jedno: mój sprzęt nie oddaje wrażenia przestrzennego, dźwięki zlewają się ze sobą, nagrywałam z poziomu, który nie jest poziomem, z którego zazwyczaj słyszymy (jest to nagranie z poziomu ręki, zatem około 1 metra, z poziomu dziecka w z...